Na czym polega reguła IR35 dla freelancerów w Wielkiej Brytanii?

Regulacje IR35 obowiązują w angielskim sektorze publicznym już od 2017 roku. Jednak w 2021 roku zrewolucjonizowały sektor samozatrudnienia i branżę freelancingu. W poniższym artykule znajdziesz najważniejsze informacje o tym standardzie podatkowym. Dowiesz się również, jaki wpływ te przepisy mogą mieć na freelancerów i pracowników niezależnych.

Czym są regulacje IR35 ?

IR35 to zbiór brytyjskich przepisów podatkowych mających na celu zwalczanie ukrytego zatrudnienia w Wielkiej Brytanii. Projekt ustawy pojawił się w tym kraju w 1999 roku, a w 2000 roku została ona uchwalona przez HMRC (His Majesty’s Revenue & Customs) — organ rządu brytyjskiego odpowiedzialny za pobieranie i płacenie podatków w Wielkiej Brytanii. Reformę tych przepisów dotyczącą sektora publicznego przegłosowano w 2017 roku, a w 2021 roku zaczęła obowiązywać również w sektorze prywatnym. Początkowo miał to być rok 2020, jednak termin wdrożenia ustawy uległ zmianie ze względu na pandemię COVID-19. IR35 to przepis prawa brytyjskiego, dlatego dotyczy tylko osób samozatrudnionych (freelancerów) i firm w Wielkiej Brytanii, a także podatków i ceł wynikających z ich działalności.

Teoria i kontekst nowych regulacji IR35.

IR35 ma na celu identyfikację przedsiębiorców i samozatrudnionych, którzy są źle sklasyfikowani pod kątem celów podatkowych. W przypadku przedsiębiorców dotyczy to osób zatrudnionych w sposób ukryty. Oznacza to, że „ukrywają” oni swój prawdziwy status pracownika etatowego, a zatem płacą niewłaściwy podatek dochodowy.

Ten zbiór przepisów prawnych powstał nie bez powodu. Otóż HMRC zdało sobie sprawę, że w dużej mierze przedsiębiorcy i pracownicy niezależni (których można nazwać „samozatrudnionymi”, „zleceniobiorcami” lub „freelancerami”), pomimo takiego statusu, wykonywali swoje obowiązki jako pracownicy etatowi i tak byli traktowani — i właśnie dlatego powinni figurować w systemie podatkowym jako osoby zatrudnione na etacie. W związku z tym nie płacili odpowiedniego podatku dochodowego ani właściwych składek na ubezpieczenie społeczne (NIC), któremu powinni podlegać.

Dlaczego przepisy IR35 uległy reformie w kwietniu 2021 roku?

Aby pojąć skalę tej reformy, należy mieć na uwadze, że stanowi ona jedną z najważniejszych zmian w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich dziesięcioleci.

Zanim pojawił się ten zbiór przepisów, kryteria były niejasne, dlatego zdarzało się, że pracownicy byli klasyfikowani niezgodnie ze stanem faktycznym. Ustawodawstwo z czasem uległo zmianom, które pozwoliły dostosować je do realiów.

Początkowo rząd zauważył, że stawki dzienne dla zleceniobiorców znacznie wzrosły. Następnie rządzący doszli do wniosku, że wielu Brytyjczyków zrezygnowało ze statusu pracownika etatowego, aby stać się „przedsiębiorcami” we własnych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. W rzeczywistości nadal spełniali te same obowiązki względem swoich pracodawców, tyle że jako zleceniobiorcy — dzięki temu płacili niższe podatki i korzystali z ulg podatkowych.

Oczywiście przepisy te były przeznaczone głównie dla faktycznych zleceniobiorców, jednak korzystały z nich osoby, które powinny mieć status pracownika etatowego w firmie, w której pracowały. Taka różnica oznaczała zatem ulgę podatkową.

Według brytyjskiego rządu niektóre szare strefy w tym obszarze były źródłem nadużyć i strat podatkowych sięgających kilku miliardów funtów rocznie.

Czy przepisy IR35 obowiązują również mnie?

To freelancerzy i zleceniobiorcy muszą się upewnić, że mają odpowiedni kod podatkowy oraz że płacą składki zgodne ze swoją formą zatrudnienia. Oto dodatkowe informacje, które pomogą Ci ustalić, do której kategorii możesz należeć.

Jak określić swój profil i status: pracownik etatowy czy zleceniobiorca?

W niektórych przypadkach kryteria mogą być niejasne, przez co niezależny zleceniobiorca może zadawać sobie następujące pytania: Jak mam określić swoją formę zatrudnienia, mając na uwadze przepisy IR35? Czy mam odpowiedni kod podatkowy?

Jaki jest najprostszy sposób, aby to ustalić? Trzeba sobie odpowiedzieć na następujące pytanie: czy moja firma mnie zatrudnia (nadaje mi status pracownika, oferuje świadczenia, które się z tym wiążą i potrąca podatki i cła z mojego wynagrodzenia)? A może pracuję dla klienta — lub nawet firmy pośredniczącej — na podstawie odpowiedniej umowy (samodzielnie deklaruję swoje dochody i płacę odpowiednie podatki)?

Konieczne jest zatem rozróżnienie między „pracownikiem” (zatrudnionym na umowie o pracę, znanej również jako „umowa na czas nieokreślony”) a „zleceniobiorcą” („samozatrudnionym”). „Zleceniobiorca” to wykonawca niezależny, który pracuje dla swojego klienta przez określony czas, realizując jeden lub kilka konkretnych projektów. Zasadniczo „zleceniobiorcy”, wybrani ze względu na swoje umiejętności i wiedzę, działają na podstawie umowy o świadczenie usług określającej charakter danego zlecenia.

Jestem freelancerem w Wielkiej Brytanii, czy te przepisy mnie dotyczą?

W przypadku freelancerów w Wielkiej Brytanii wyłaniają się dwa scenariusze:

Zostać „objętym” przepisami IR35: tj. być uznawanym przez HMRC za jedynego pracownika firmy (w pełnym wymiarze godzin). W takim przypadku praktycznie możesz mieć pewność, że ta reguła Cię dotyczy i musisz przejść na rozliczenie podatkowe PAYE (Pay As You Earn). Płacisz podatki w taki sam sposób, w jaki płaciłby je pracownik na umowie na czas nieokreślony i zajmuje się tym Twój pracodawca.

Możesz też być „poza” przepisami IR35: czyli pracować legalnie jako przedsiębiorca lub freelancer w Anglii i otrzymywać wynagrodzenie bezpośrednio od klienta. W takiej sytuacji masz obowiązek upewnić się, że odprowadzasz odpowiednią kwotę podatku od wynagrodzenia otrzymywanego za swoje usługi. Nie obejmuje Cię wtedy system odcinków wypłaty PAYE.

Czy masz jakieś wątpliwości co do swojego statusu zatrudnienia?

Skontaktuj się z nami — przyjrzymy się Twojej sytuacji i udzielimy Ci spersonalizowanej odpowiedzi.

Jak zostać freelancerem w Wielkiej Brytanii i uzyskać wsparcie?

Kiedy postanowisz pracować jako freelancer w Wielkiej Brytanii, musisz zacząć od podjęcia obowiązkowych kroków prawnych. Przyjrzyjmy się temu dokładniej.

Jak zostać freelancerem w Wielkiej Brytanii? Procedury

Jeśli chcesz pracować w Wielkiej Brytanii, niezależnie od tego, czy na etacie, czy jako freelancer, w pierwszej kolejności musisz uzyskać numer ubezpieczenia społecznego (NIN). Pierwszy kontakt telefoniczny: urzędnik zada Ci kilka pytań (numer telefonu znajdziesz na oficjalnej stroniegov.co.uk), a następnie poda termin spotkania w celu uzyskania numeru NIN., a następnie poda termin spotkania w celu uzyskania numeru NIN.

Po uzyskaniu tego numeru musisz zarejestrować się w HMRC i zgłosić swoje „samozatrudnienie”.

Następnie trzeba podać swoje dane: imię i nazwisko, datę urodzenia, numer telefonu, adres do korespondencji, datę rozpoczęcia pracy, sektor zatrudnienia oraz NIN. Na koniec musisz sprecyzować, czy rozpoczynasz pracę samodzielnie, czy też z partnerem. Całą procedurę opisano na oficjalnej stronie rządowej Wielkiej Brytanii: gov.co.uk.

Zaleca się, aby wykonać te czynności najpóźniej po znalezieniu pierwszego klienta, który może poprosić o Twój unikalny numer identyfikacyjny podatnika (UTR). Ważne jest też zatwierdzenie dokumentu rejestracyjnego przed końcem pierwszego roku pracy.

Skąd uzyskać wsparcie?

Aby ułatwić sobie współpracę z klientami, freelancerzy mogą również skorzystać z usług firmy parasolowej. Osoby zatrudnione przez firmę parasolową mają umowę o pracę, ale zachowują swobodę wynikającą z samozatrudnienia.

Takie rozwiązanie pozwala korzystać ze wszystkich zalet samozatrudnienia, ale bez ograniczeń administracyjno-prawnych! Firma parasolowa we wszystkim wyręcza freelancerów i wystawia odcinki wypłat (w systemie PAYE), dzięki czemu pracownicy mogą skupić się wyłącznie na realizacji zleceń. Ten model jest szczególnie korzystny dla obcokrajowców i emigrantów, ponieważ firma parasolowa dba o przestrzeganie wszystkich lokalnych przepisów i zajmuje się sprawami administracyjnymi.

W Anglii działają rozmaite firmy parasolowe, ale Hightekers ma pewną przewagę — mianowicie współpracuje z wieloma Europejczykami, którzy chcą pracować w Wielkiej Brytanii. Jest to prawdziwa sieć, do której możesz dołączyć, aby cieszyć się bezpieczeństwem podatkowym. Jednak to nie koniec zalet. Możesz też liczyć na bezpieczne środowisko pracy, status współpracownika, możliwość realizacji zleceń dla klientów zagranicznych, zarządzanie umowami i fakturami, dostępność usług wysokiej klasy (samochód służbowy, towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych itp.) i wiele więcej.

Nie musisz się martwić o umowy z klientami, ani nawet negocjować stawki godzinowej. Oszczędzasz czas i energię oraz możesz cieszyć się prawdziwą międzynarodową wolnością freelancera w Anglii.